Fetüs, gebeliğin başlangıcından itibaren, embriyonun gelişim sürecinin sona erdiği ve doğum anına kadar olan dönemi ifade eden terimdir. Bu dönem, genellikle gebeliğin dokuzuncu haftasından başlar ve doğumun gerçekleştiği 40. haftaya kadar devam eder. Bu süre zarfında, embriyo adını taşıyan gelişmekte olan organizma, fetüs adını alır.
Fetüs, hücre bölünmesi ve farklılaşma süreçlerinden geçerek, başlangıçta basit bir hücre kümesinden gelişmiş bir organizmaya dönüşür. Gelişim süreci boyunca, temel organlar ve sistemler oluşur ve fetüsün vücut yapısı, organları ve uzuvları belirginleşir. Bu dönemdeki ana hedef, organların ve sistemlerin tam işlevselliğe kavuşmasıdır.
Fetüs dönemi genellikle üç ana bölüme ayrılır:
- Erken Fetüs Dönemi (9-12. Hafta):
- Bu dönemde temel organlar ve uzuvlar oluşmaya başlar. Kalp, beyin, böbrekler, karaciğer ve diğer organlar şekillenir. Cinsiyet belirginleşmeye başlar.
- Orta Fetüs Dönemi (13-26. Hafta):
- Organlar daha da gelişir ve fetüs hızla büyümeye devam eder. Bu dönemde anne, fetüsün hareketlerini hissetmeye başlayabilir.
- Geç Fetüs Dönemi (27. Hafta Sonrası):
- Bu dönemde fetüsün büyüme hızı azalır, ancak organ sistemleri ve akciğerler gibi önemli fonksiyonlar hala gelişmeye devam eder. 27. haftadan itibaren, prematüre doğum durumuyla başa çıkma olasılığı artar.
Fetüs, doğumdan önce anne rahminde gelişir ve bu süre zarfında düzenli olarak ultrason ve diğer tıbbi görüntüleme yöntemleri kullanılarak izlenir. Bu izleme, fetüsün sağlıklı gelişimini kontrol etmek ve olası anormallikleri erken teşhis etmek için yapılır.