Mavi Akımı Hareketi
1 Kasım 1952’de Ankara’da yayımlanmaya başlanan “Mavi” adlı derginin etrafında Attilâ İlhan öncülüğünde toplanan;
- Ferit Edgü
- Orhan Duru
- Özdemir Nutku
- Ahmet Oktay
- Demirtaş Ceyhun
- Demir Özlü
- Tahsin Yücel
gibi sanatçıların oluşturduğu bir edebi topluluktur.
Bu şairler, Garip Akımı’na ve Orhan Veli’nin şiir anlayışına karşı çıkmışlar, şairane bir sanat anlayışını benimsemişlerdir. Adını dergiden alan hareket, Maviciler olarak adlandırılmış ve Attila İlhan’ın “Sosyal Realizmin Münasebetleri yahut Başlangıç” adlı makalesiyle bu karşı çıkışı dile getirmişlerdir.
Şiirin basit olamayacağını, zengin benzetmelerle bir derinliğinin olması gerektiğini belirtmişlerdir. Şiirin açık olamayacağını, anlam kapalılığının nazmı nesirden ayıran en temel özellik olduğu fikrindedirler. Toplumcu gerçekçilerden farklı olarak bireyselliğin de yansıtılması gerektiğini savunmuşlardır.
Maviciler başlangıçta Anadolu’yu bütün yönleriyle edebiyata yansıtacakları iddiasıyla ortaya çıkmışlar, “Ulusal Sanat”tan yana olmuşlar, halk şiirine yakın durmuşlardır. Maviciler, Attila İlhan’ın bu dergide yayımladığı yazılardan sonra bu anlayıştan sapmışlardır.
Daha sonra Özdemir Nutku’nun yönetimine geçen Mavi dergisi sosyal realizm konulu yazılara yer vermiş, toplumsal gerçekçiliğin sözcüsü olmuştur. Dergi Nisan 1956’da 36. sayıdan sonra kapatılmıştır.