Nasreddin Hoca fıkraları, mizah, öğüt, halk bilimi ve taşlama gibi öğeleri bir araya getiren geleneksel Türk fıkra geleneğinin önemli bir parçasını oluşturur. Nasreddin Hoca, Türk halk kültürünün önemli bir karakteri olma özelliğine sahiptir. Nasrettin Hoca fıkraları genellikle eğitici, düşündürücü ve mizahi bir anlatıma sahiptir.
Nasrettin Hoca “Allah Taksimi mi Kul Taksimi mi” Fıkrası
Çocuklar, mahallede birbirlerine girmişler. Kavga döğüş, kıyamet. Ele geçirdikleri bir kucak cevizi bir türlü doğru dürüst bölüştüremiyorlarmış. Kavganın kızıştığı bir sırada Hoca da oradan geçiyormuş. Çocuklar koşarak ona başvurmuşlar:
– Hoca Efendi, ne olur, şunları bize güzelce bölüştürüver. Çocuklar bir kenara çekilmişler. Hoca geçmiş cevizlerin başına:
– Çocuklar demiş, Allah taksimi mi istersiniz, yoksa kul taksimi mi?
Çocukların hepsi birden:
– Allah taksimi, Allah taksimi! diye bağırmışlar.
Bunun üzerine Hoca bir avuç ceviz alıp bir çocuğa vermiş. Arkasından iki cevizi bir başkasına, birkaç avucu ötekine, beş altı taneyi berikine. Bazı çocuklara da hiç vermemiş. Çocuklar Hoca’ya itiraza başlamışlar.
– Bu nasıl taksim Hoca Efendi, haksızlık ettin, demişler.
Hoca da:
– Çocuklar, demiş, siz benden Allah taksimi istemediniz mi? Allah taksimi böyledir. O, dilediğine az, dilediğine çok verir, hiç vermediği de olur, herkes kısmetine boyun eğer!