Pisagor teoremi (Modern Yunanca: Πυθαγόρειο θεώρημα) veya Pisagor bağıntısı, Öklid geometrisinde üçgenin kenarları arasındaki temel ilişkiyi kuran ilk teoremlerden biridir. Teoreme gerçek hayattan örnek olarak telli çalgıları gösterebiliriz; ‘telin uzunluğu arttıkça titreşim artar’ prensibine dayanır.
Pisagor’un denklemi olarak da isimlendirilen bu teorem, a, b ve c kenarlarının arasındaki ilişki şu şeklide açıklar:
a2 + b2 = c2
burada c hipotenüsün uzunluğunu, a ve b üçgenin diğer iki tarafının uzunluklarını temsil eder. Tarihî anlamda çok fazla tartışılan bir teorem olan Pisagor Teomerimi, adını ünlü matematikçiler içerisinde yer alan eski Yunan filozof Pythagoras’dan (Πυθαγόρας, MÖ 570 – MÖ 495) almıştır.
Bu teorem, birçok matematiksel teoremin ispatlanmasını sağlamıştır. Binlerce yıl öncesine dayanan geometrik ispatlar ve cebirsel ispatlar da dahil olmak üzere bu, çok çeşitlidir. Bu teorem, yüksek boyutlu uzaylardan, Öklid olmayan uzaylara, doğru üçgen olmayan nesnelere ve aslında hiç üçgen olmayan nesnelere, n boyutlu katılara çeşitli şekillerle entegre edilip genelleştirilebilir. Pisagor teoremi, matematiksel soyutlamanın, mistik ya da entelektüel gücün sembolü olarak matematiğin ilgisini çekmiştir; edebiyat, sinema, müzikal, şarkı ve çizgi filmlerde de popüler olmuştur.